Umowa przeniesienia prawa do działki pod tytułem odpłatnym (za wynagrodzeniem) ma charakter umowy sprzedaży w rozumieniu ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych, a zatem po stronie nabywcy rodzi obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Notariusz nie jest płatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych, które nie są dokonywane w formie aktu notarialnego, a zatem podatnik powinien w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (zawarcia umowy) udać się do urzędu skarbowego właściwego ze względu na jego miejsce zamieszkania w celu złożenia deklaracji
w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczenia i wpłaty podatku.
Zgodnie z najnowszym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia
6 kwietnia 2017 roku, sygn. II FSK 3660/16), wynagrodzenie za nasadzenia, urządzenia i obiekty posadowione na działce wchodzącej w skład rodzinnego ogrodu działkowego powinny być klasyfikowane na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, z treści którego wynika, że odpłatne zbycie rzeczy po upływie pół roku od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, nie skutkuje przychodem.
Umowa przeniesienia prawa do działki pod tytułem nieodpłatnym (bez wynagrodzenia) ma charakter umowy darowizny w rozumieniu ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków
i darowizn, a zatem po stronie nabywcy rodzi obowiązek uiszczenia podatku od spadków
i darowizn, chyba że nabywca jest małżonkiem, zstępnym, wstępnym, pasierbem, bratem, siostrą, ojczymem albo macochą darczyńcy i zgłosi nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego (zwolnienie na podstawie art. 4a ww. ustawy).